چند جمله از دلم...

دیشب فیلم مختارنامه رو میدیدم. چقدر حرص خوردم از دست این کوفیان بیعت شکن. چقدر راحت زیر قول و قرارهاشون میزدند. خیلی برام سوال بود که چرا اینها اینجوری بودند. بی بصیرت بودند و طاعت ناپذیر... یعنی کلا اطاعت پذیر نبودند. مثلا وقتی مختار که امیرشون شده بود به اونها میگفت با دشمنان فعلا مدارا کنید، اونها میگفتند حب مقام او رو گرفته و تشخیص نمیدادند که آقا! وقتی یکی رو امیر خود قرار دادی یعنی بهش اعتماد داشتی! خوب پس ازش تبعیت کن. نباید که او دلیل همه ی کارهاش رو برای همه ی زیر دستاش و همه مردم توضیح بده.

خدا داره ما رو امتحان میکنه برای زمان ظهور حجتش. خدا می خواد ببینه ما چقدر طاعت پذیر حجتش هستیم؟! آیا ما هم مثل کوفیان به راحتی از کاری که باب میلمان نبود ایراد میگیریم و اعتراض میکنیم؟؟

امروز رهبر ما حکم مختار رو داره. گاهی برخی ها بر اساس عقل خودشون حرفی رو رد یا قبول میکنن. ولی حرف من اینه که عزیزان وقتی یکی شد رهبر و امیر یک جمع، برای پیروزی باید بقیه ازش تبعیت کنند. باید طاعت پذیر بود، وگرنه دشمن خیلی راحت به اون جمع پیروز میشه.

خوشحالم که ما تا امروز مثل کوفیانی که پشت علی(ع)،حسین(ع) و مختار رو خالی کردند نبودیم و مطمئنم که نخواهیم بود. انشالله حضرت حجت ظهور کنن تا ما به همه ی جهان نشون بدیم که "ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند"...