به نام خدایی که وسعتش را عظمت قلب تو باور کرد...

آقا تعارف که با هم نداریم ،حسودیم شده

آری ،حسودی ...

به آنهایی غبطه می خورم که تو را آنچنان که لایق آنی باور کرده اند.آنان که به ملکوت چشمان تو دلبسته اند و آنان که تو منتظر آنهایی.

بی قرار برای لیلی شدن مجنون های چو آنان .برای آنها که انتظار می کشی تا ظهور کنی و به همگان نشانشان بدهی که مستی از باده تو یعنی چه !!

و لاف می زنم منی که ادعا می کنم حسرت تاختن در رکاب تو دارم و به شیطان آسان رکاب می دهم و او بر اسب چموش اراده من سوار است .  

            به آنان که عاشق آنهایی حسودی ام می شود.  

لیکن باز به خود می گویم

برق شیطنت نگاه عاشقانه من هم شاید به گوشه، چشم دل مولا را ببرد ،خدا را چه دیده ای ؟؟

               لاف نمی زنم ،دنیایم تویی....